Combien de fois ai-je douté de ma voie, de ma féminité, de mon talent ? Combien de fois ai-je quitté mon chemin dans la vie parce que j'écoutais les autres, parce que je me sentais forcé, parce que je voulais plaire à quelqu'un d'autre, parce que je faisais passer les besoins des autres avant les miens ? Combien de fois ai-je pleuré de chagrin, d'impuissance, de colère ? Je suis la seule à le savoir... Et vous, le lecteur, vous le savez aussi, n'est-ce pas ? Ce n'est pas une mauvaise chose, c'est normal, je vais vous parler de moi pour que vous puissiez vous voir en moi comme dans un miroir"

Ile razy wątpiłam w swoją drogę, w swoją kobiecość, w swój talent? Ile razy schodziłam z mojej ścieżki życia, bo słuchałam innych, czułam się przymuszana, chciałam kogoś zadowolić, stawiałam cudze potrzeby ponad własnymi? Ile razy płakałam z żalu, z bezsilności, ze złości? Tylko ja to wiem… I ty, czytelniczko, też to wiesz o sobie, prawda? To nic złego, to normalne, opowiemci o sobie, byś mogła się przejrzeć we mnie jak w lustrze – mówi do nas Natalia de Barbaro w swojej książce i prowadzi przez rozdziały o Potulnej, Królowej Śniegu i Męczennicy. Czuła Przewodniczka jest powrotem do Duszy, która wszystko wie i we wszystkim pomoże. Jeśli tak jak mnie drażnią cię już pomniki i ambony, daj się poprowadzić autorce. Ona idzie w głąb, a nie doprzodu, i robi to z czułością, prawdziwie i mądrze.