Quand la nuit tu regarderas les étoiles dans le ciel, puisque j'habiterai dans l'une d'elles, puisque je rirai dans l'une d'elles, pour toi ce sera comme si toutes les étoiles riaient. Vous aurez des étoiles qui sauront rire !... Et quand vous aurez été réconforté (on est toujours réconforté), vous serez content de m'avoir rencontré. Tu seras toujours mon ami. Vous aurez toujours envie de rire avec moi. Et tu ouvriras ta fenêtre parfois, comme ça, pour t'amuser...

Όταν τη νύχτα θα κοιτάζεις στον ουρανό τ' αστέρια, αφού εγώ θα κατοικώ σ' ένα απ' αυτά, αφού εγώ θα γελάω σ' ένα απ' αυτά, για σένα θα είναι σαν να γελούν όλα τ' αστέρια. Εσύ θα έχεις αστέρια που ξέρουν να γελάνε!... Κι όταν θα έχεις παρηγορηθεί (πάντα παρηγοριέται κανείς), θα είσαι ευχαριστημένος που με γνώρισες. Θα είσαι πάντα ο φίλος μου. Πάντα θα θέλεις να γελάς μαζί μου. Και θ' ανοίγεις μερικές φορές το παράθυρό σου, έτσι, για το κέφι σου...