C'est la Première Guerre Balkanique, les Monténégrins encerclent Shkodra, tandis que les Serbes occupent les terres depuis la plaine de Zadrima jusqu'au port de Shengjin. Une ville entière est piégée. Celui qui est à l'intérieur du siège vit sous la pluie des bombardements, de la famine et du gel qu'il n'y a pas de feu pour fondre. La survie apparaît comme une malédiction, la mort comme le salut. Kole Laca doit photographier ce gâchis. Son appareil perpétue non seulement la chronique de la ville, mais aussi son destin.

Është Lufta e Parë Ballkanike, malazezët kanë rrethuar Shkodrën, kurse serbët kanë pushtuar tokat nga fusha e Zadrimës deri në Portin e Shëngjinit. Një qytet i tërë është zënë në grackë. Kush është brenda rrethimit, jeton nën rrebeshin e bombardimeve, të zisë së urisë dhe ngricës që s’ka zjarr ta shkrijë. Mbijetesa duket si mallkim, vdekja si shpëtim. Kolë Laca duhet të fotografojë këtë gjëmë. Aparati i tij nuk përjetëson vetëm kronikën e qytetit, por edhe fatin e tij.