Un carnet d'adresses hante son propriétaire. Il le nargue et refuse de livrer ses secrets. Philosophie et ironie imprègnent ce roman où un homme d'affaires polonais d'aujourd'hui parcourt les pages de son vieux calepin dans l'espoir d'y retrouver l'essentiel de sa vie. En dressant le portrait en creux de l'homme sans qualités du XXIe siècle, déchiré entre la tentation de la modernité et les assauts du passé, Mysliwski, avec son art du récit élégant et singulier, nous donne un roman philosophique foisonnant de vie et d'aventures.

“Ostatnie rozdanie” to kolejna książka znanego polskiego pisarza i myśliciela, która w nieoczywisty sposób przedstawia czytelnikowi istotne prawdy na temat tego, co kieruje ludzkim losem i jest w życiu najważniejsze. Jeśli należysz do grona fanów Wiesława Myśliwskiego lub lubujesz się w lekturze książek filozoficznych, a nie miałeś jeszcze okazji poznać “Ostatniego rozdania”, czym prędzej powinieneś nadrobić zaległości. Odpowiedzi nie są oczywiste - można interpretować powieść różnorako. Myśliwski znany jest z tego, że fabuła w jego utworach opiera się na retrospekcjach. To właśnie przeszłość tworzy teraźniejszość w prozie autora. Poznając dawne losy bohaterów, czytelnik dowiaduje się, jakie wydarzenia na nich wpłynęły, dzięki czemu może zrozumieć, jak psychika postaci zmieniała się wskutek upływu czasu i zdobywania nowych doświadczeń. Autor snuje filozoficzne rozważania, wspominając przy tym ludzi, którzy niegdyś towarzyszyli bohaterowi. Poszukuje odpowiedzi na pytanie, co właściwie kieruje ludzką pamięcią, co sprawia, że część wspomnień po latach jest wyrazista, inne natomiast szybko zaczynają się zacierać i plątać. Podsuwa czytelnikowi różne odpowiedzi, zachęcając go do samodzielnej analizy. Nic nie jest dla Myśliwskiego pewne - nie ma jednej, obiektywnej prawdy, podziału na biel i czerń - są tylko różne odcienie szarości. Książka prowokuje refleksje dotyczące doświadczania życia oraz zmusza czytelnika do poszukiwania odpowiedzi.