Il y a des gens qui volent des banques parce qu'ils sont avides. Il y en a d'autres qui aiment l'adrénaline. Moi? J'ai volé une banque à cause de la culpabilité. Plus précisément: la culpabilité et une bougie népalaise parfumée. Quand Dilan, 15 ans, incendie une maison, il pense qu'un seul grand geste peut compenser cela: le braquage de banque. Un travail indésirable du samedi, une grande sœur qui ne reste pas les bras croisés et une tâche inachevée entre Dylan et le vol du siècle. Vraiment, à quel point les choses peuvent-elles mal tourner?

Ka njerëz që grabisin banka sepse janë të babëzitur. Ka të tjerë që shijojnë adrenalinën. Unë? Unë grabita një bankë për shkak të ndjenjës së fajit. Më saktë: ndjenjës së fajit dhe një qiriu aromatik nepalez. Kur pesëmbëdhjetëvjeçari Dilan djeg shtëpinë e vajzës që do të bëjë për vete, mendon se vetëm një gjest i madh mund ta kompensojë këtë gjë: grabitja e bankës. Një punë e padëshiruar të shtunave, një motër e madhe që nuk rri pa futur hundët dhe një detyrë e papërfunduar historie qëndrojnë mes Dilanitdhe grabitjes së shekullit. Vërtet, sa keq mund të shkojnë gjërat?